ΕΙΝΑΙ ΑΣΦΑΛΗΣ Η ΑΥΞΗΤΙΚΗ ΣΤΗΘΟΥΣ ΜΕ ΕΝΘΕΜΑ ΣΙΛΙΚΟΝΗΣ;

Η επέμβαση για την αυξητική στήθους είναι κατ’ αρχήν μια χειρουργική επέμβαση μεσαίας βαρύτητας.

Αυξητική στήθους

Η επέμβαση για την αύξηση του στήθους είναι κατ’ αρχήν μια χειρουργική επέμβαση μεσαίας βαρύτητας. Οι γενικοί κίνδυνοι από μια τέτοια επέμβαση είναι ανάλογοι μιας οποιασδήποτε άλλης επέμβασης της ίδιας βαρύτητας . Αν φυσικά θεωρήσουμε ότι τέτοιες επεμβάσεις γίνονται σε υγιείς γυναίκες μικρής ηλικίας τότε οι κίνδυνοι είναι μηδαμινοί. Οι άμεσες επιπλοκές, που σπάνια συμβαίνουν σε μια αυξητική του στήθους, όπως το αιμάτωμα ή η επιμόλυνση του ενθέματος, σε καμιά περίπτωση δεν θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή της ασθενούς.

Το κυριότερο όμως ερώτημα και άγχος των ενδιαφερομένων για την αυξητική του στήθους είναι αν η επέμβαση μπορεί να έχει επιπτώσεις στην υγεία τους αλλά και στην λειτουργία των μαστών τους. 

Το ένθεμα σιλικόνης τοποθετείται είτε κάτω από τους θωρακικούς μύες είτε πάνω από αυτούς, πίσω από τον αδένα και έξω από αυτόν. Καμιά παρεμβολή στη λειτουργία του στήθους δεν υπάρχει ανεξάρτητα από τη τομή προσπέλασης, που θα επιλέξει ο πλαστικός χειρουργός. Η ασθενής στο μέλλον μπορεί να μείνει έγκυος να θηλάσει κανονικά, αλλά και πολύ αργότερα να ελέγχει το μαστό της χωρίς εμπόδια με κάθε διαγνωστικό μέσον.

Μπορεί όμως η ασθενής μετά από αυξητική στήθους να εμπλακεί σε «μπελάδες»; Σε σπάνιες περιπτώσεις ( κάτω του 2%) μπορεί να εμφανιστεί ανάπτυξη και σκλήρυνση «κάψας». Το γεγονός αυτό μπορεί να περνά απαρατήρητο, μπορεί όμως να ενοχλεί λόγω σκλήρυνσης και παραμόρφωσης του στήθους ή ακόμα και λόγω πόνου. Η δημιουργία «κάψας» είναι η ανάπτυξη ουλής γύρω από το ένθεμα, για άγνωστους λόγους. Πιθανές αιτίες είναι: ένα αιμάτωμα, που αναπτύχθηκε τις πρώτες μετεγχειρητικές μέρες, μικρομόλυνση που ποτέ δεν εξελίχθηκε σε επίσημη μόλυνση, η αντίδραση του ίδιου του οργανισμού με τον ίδιο μηχανισμό που κάποιος αναπτύσσει χηλοειδές σε μια χειρουργική τομή, η ποιότητα του ενθέματος, ή ακόμα και η πούδρα από τα χειρουργικά γάντια. Καμιά άποψη δεν έχει επικρατήσει. Το φαινόμενο της «κάψας» μπορεί να εμφανιστεί πολύ αργότερα ακόμα και χρόνια μετά την επέμβαση. Σε πάλι σπάνιες περιπτώσεις μπορεί να έχουμε «διαρροή» σιλικόνης ή και ρήξη του περιβλήματος του ενθέματος. Το συμβάν αυτό αν δεν είναι «ατυχία υλικού» μπορεί να προκληθεί μόνο από διάτρηση με χειρουργικό εργαλείο όπως σε περιπτώσεις διαγνωστικών επεμβάσεων. Δεν συμβαίνει ποτέ κάτω από πίεση ή υποπίεση όπως διασκεδαστικά αναφέρεται «Θα σπάσουν οι σιλικόνες στο αεροπλάνο».

Μπορεί κανείς να δηλώσει με κατηγορηματικό τρόπο ότι καμία νόσο δεν προκαλεί η επαφή του οργανισμού με το υλικό της σιλικόνης. Το υλικό της ιατρικής σιλικόνης στα ενθέματα στήθους χρησιμοποιείται από το 1960. Επειδή το θέμα των ενθεμάτων απασχόλησε πολλές φορές τα μέσα ενημέρωσης το υλικό της σιλικόνης μελετήθηκε από την ιατρική κοινότητα περισσότερο από κάθε άλλο υλικό που χρησιμοποιείται και εμφυτεύεται στον οργανισμό. Θυμίζουμε τα αγγειακά μοσχεύματα, τα μέταλλα στις αρθροπλαστικές επεμβάσεις, τα πλέγματα στις κήλες, τα stents στη καρδιά, ακόμα και τα μη απορροφήσιμα ράμματα. Είναι λοιπόν ασφαλές υλικό της ιατρικής σιλικόνης, που χρησιμοποιείται στα ενθέματα σιλικόνης.

Από την ατυχή περίπτωση διαρροής σιλικόνης του ενθέματος, καμία κακοήθης αντίδραση του οργανισμού δεν έχει αναφερθεί, και το μόνο, που έχει αναφερθεί και σπάνια έχει παρατηρηθεί είναι καλοήθης όγκος το «σιλικόνομα», μια συλλογή μορίων σιλικόνης πλησίον του ενθέματος που ο οργανισμός περιορίζει. Η απλή αφαίρεσή του και η αλλαγή του ενθέματος είναι η λύση και μόνιμη θεραπεία.

Συμπερασματικά η αύξηση του μαστού με ένθεμα σιλικόνης είναι ασφαλής μέθοδος, και όποια προβλήματα, που μπορεί σπάνια να εμφανιστούν, λύνονται με εύκολο τρόπο.