Καλέστε μας 210 3600413
EL

ΕΝΗΜΕΡΩΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΠΛΑΣΤΙΚΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ

ΕΠΑΝΟΡΘΩΣΗ ΜΑΣΤΟΥ

Βοηθώντας τον αναγνώστη για την κατανόηση του θέματος, το οποίο συχνά δεν έχει πλήρως κατανοηθεί και από τους χειρουργούς καρκίνου μαστού, θα λέγαμε ότι η άμεση τοποθέτηση διατατήρα ιστών κάτω από τους θωρακικούς μύες στην αρχική επέμβαση, δίνει τη δυνατότητα επανόρθωσης του μαστού σε λίγες εβδομάδες με ένθεμα σιλικόνης. Η διαδικασία αυτή δεν αναιρεί τον ογκολογικό χειρισμό της ασθενούς (χημειοθεραπεία ή ακτινοβολία) απλώς τον καθυστερεί μικρό χρονικό διάστημα ολίγων εβδομάδων (6-8 εβδομάδες) που δεν θεωρείται κρίσιμο για την πρόγνωση της νόσου. Η τοποθέτηση ενθέματος σιλικόνης μετά τη διάταση του δέρματος, είναι μια χαμηλής βαρύτητας επέμβαση. Επιπλέον η παρακολούθηση της τοπικής υποτροπής του όγκου δεν εμποδίζεται από το ένθεμα. Αντίθετα η μετά από ακτινοβολία της περιοχής επανόρθωση επιβάλλει χειρουργικές τεχνικές πολύ βαρύτερες, με μεταφορά αιματούμενων ιστών, που συχνά μπορεί να εμποδίσει και την παρακολούθηση τοπικής υποτροπής της νόσου.

Η επανόρθωση του μαστού μπορεί να ξεκινήσει είτε ταυτόχρονα είτε μετά με την αρχική επέμβαση της μαστεκτομής.

Η επανόρθωση του μαστού μετά από μαστεκτομή χωρίς ακτινοβολία, ακολουθεί την ίδια διαδικασία, που πριν αναφέραμε. Την τοποθέτηση δηλαδή διατατήρα ιστών για να κερδισθεί δέρμα και στη συνέχεια αντικατάσταση του με ένθεμα σιλικόνης. Είναι λοιπόν δύο επεμβάσεις: μία για την τοποθέτηση του διατατήρα και μία για την αντικατάστασή του με το μόνιμο ένθεμα αφού προηγουμένως αυτό έχει διαταθεί σε εβδομαδιαίες επισκέψεις. Και οι δύο επεμβάσεις είναι εύκολες με τον ασθενή να εξέρχεται την ίδια μέρα.

Στη περίπτωση ακτινοβολίας, το δέρμα έχει χάσει την ελαστικότητά του και έχει ελαττωμένη αιμάτωση. Οι χειρουργικές τομές πολύ δύσκολα επουλώνονται. Η επέμβαση επιλογής στη περίπτωση αυτή είναι η μεταφορά αιματούμενου ιστού. Ο προτεινόμενος και πιο συχνά χρησιμοποιούμενος κρημνός είναι ο TRAM και περιλαμβάνει το κάτω μέρος της κοιλιακής χώρας. Με τη τεχνική αυτή πετυχαίνεται ένα άριστο αποτέλεσμα επανόρθωσης με υφή του δέρματος συμβατή με το μαστό και ταυτόχρονα μια κοιλιοπλαστική συνήθως αναγκαία στις περισσότερες ασθενείς. Η επέμβαση είναι βαρύτερη και επιβάλλει νοσηλεία της ασθενούς για λίγες μέρες. Ο δεύτερος σε συχνότητα χρησιμοποιούμενος κρημνός είναι εκείνος του πλατέος ραχιαίου μυός, ο οποίος όμως έχει ανάγκη και τη χρήση ενθέματος σιλικόνης. Μειονέκτημα επίσης του κρημνού αυτού είναι η τροποποίηση της πίσω γωνίας της μασχάλης αφού ο μυς αυτός τη σχηματίζει.

Σωληνωτοί μαστοί

Οι σωληνωτοί μαστοί είναι αποτέλεσμα ανώμαλης ανάπτυξης του όγκου και του σχήματος του μαστού κατά την εφηβική ηλικία λόγω συγγενούς ανελαστικότητας του δέρματος γύρω από την περιθηλαία άλω. Ο βαθμός ανελαστικότητας του δέρματος ποικίλει από ασθενή σε ασθενή, αλλά και από τον ένα μαστό στον άλλο στην ίδια ασθενή, με αποτέλεσμα ο βαθμός δυσμορφίας να ποικίλει. Ο μαζικός αδένας προσπαθεί να αναπτυχθεί δια μέσου της περιθηλαίας άλως και επομένως η δυσμορφία, που προκύπτει είναι προφανής. Μικρός μαστός σε σχήμα σωλήνα με μεγάλη περιθηλαία άλω.

Συχνά η αύξηση του μαστού με σιλικόνη και οι ανακουφιστικές τομές είναι αρκετές για να αποκαταστήσουν το σχήμα, το μέγεθος και την αναλογία μεγέθους μαστού και περιθηλαίας άλως

Η χειρουργική διόρθωση συνήθως είναι η τοποθέτηση ενθέματος σιλικόνης με τομή λίγων εκατοστών (3-4 cm) στα όρια της άλως. Η επέμβαση θα πρέπει να περιλαμβάνει και ανακουφιστικές τομές ακτινοειδώς της άλως ώστε να επιτραπεί η διάταση του δέρματος γύρω απ’ αυτή. Συχνά η αύξηση του μαστού με ένθεμα σιλικόνης και οι ανακουφιστικές τομές είναι αρκετές για να αποκαταστήσουν το σχήμα, το μέγεθος και την λογική αναλογία μεγέθους μαστού και περιθηλαίας άλως.

Μερικές φορές η περιθηλαία άλως θα πρέπει να μειωθεί και σε λιγότερες περιπτώσεις να υποστεί μετατόπιση για να επιτευχθεί συμμετρία στους δύο επανορθωμένους μαστούς. Αυτά υποδηλώνουν χειρουργικές τομές, που μπορεί να μοιάζουν σε μερικές περιπτώσεις εκείνες της ανόρθωσης μαστού με μικρή πτώση.

Σημαντικό πρόβλημα μπορεί να υπάρχει σε σπάνιες περιπτώσεις όπου το ανελαστικό δέρμα γύρω από τη περιθηλαία άλω να οδήγησε την ανάπτυξη του μαστού σε απλασία. Σε τέτοιες περιπτώσεις είναι πιθανόν ο χειρουργός να αναγκαστεί να χρησιμοποιήσει διατατήρα ιστών και σε δεύτερο χειρουργικό χρόνο και εφ’ όσον δέρμα κερδισθεί να αντικατασταθεί από μόνιμο σιλικονούχο ένθεμα.

Από τη περιγραφή της ανωμαλίας μπορεί κανείς να φανταστεί ότι αν ήταν γνωστό το πρόβλημα στους γονείς κατά την έναρξη της εφηβείας σε ένα κορίτσι θα μπορούσε χειρουργικά και με ανακουφιστικές τομές ακτινοειδώς γύρω από την άλω να επιτραπεί η φυσιολογική ανάπτυξη του μαζικού αδένα.

Η μετεγχειρητική πορεία της επέμβασης αποκατάστασης των σωληνωτών μαστών δεν διαφέρει από εκείνη της αύξησης των μαστών.

Εισολκή της θηλής

Η εισολκή της θηλής είναι συγγενής ανωμαλία και οφείλεται σε κοντούς και ατροφικούς γαλακτοφόρους πόρους. Η θηλή όχι μόνο δεν προβάλλει αλλά εμβυθίζεται λόγω της έλξης προς τα μέσα των γαλακτοφόρων πόρων. Το πρόβλημα εκτός από αισθητικό είναι και λειτουργικό. Η ασθενής αυτή δεν έχει τη δυνατότητα να θηλάσει φυσιολογικά αφού η ανατομική αυτή ανωμαλία ή δεν επιτρέπει το θηλασμό στο νεογνό ή ακόμα λόγω της ατροφίας και ατρησίας των πόρων δεν είναι δυνατή η διέλευση του γάλακτος.

Ο βαθμός εισολκής ποικίλει ανάλογα με το βαθμό βαρύτητας της γενετήσιας βλάβης.

Πληθώρα τεχνικών εφαρμόζονται μέχρι τώρα. Όλες είναι μικρές επεμβάσεις και μπορούν να γίνουν με τοπική αναισθησία.

Πληθώρα τεχνικών έχουν περιγραφεί και εφαρμόζονται μέχρι τώρα. Όλες είναι μικρές επεμβάσεις και μπορούν να γίνουν με τοπική αναισθησία. Μόνο σε περιπτώσεις υποτροπιάζουσας εισολκής και όχι σε μόνιμες, οι τεχνικές διατηρούν τη συνέχεια των γαλακτοφόρων πόρων. Στις περιπτώσεις κοντών και ατροφικών γαλακτοφόρων πόρων η διατήρηση της συνέχειας αυτών δεν βοηθά ούτε στη λειτουργία του θηλασμού ούτε στην αποκατάσταση της εισολκής. Όλες οι τεχνικές έχουν μια μικρή τομή στις όχθες του “κρατήρα” ώστε μέσω αυτής να επιτευχθεί η διατομή του ινώδους συμπλέγματος των γαλακτοφόρων πόρων και να επιτραπεί η αναστροφή της θηλής. Άλλοτε άλλα τοπικά “τρικ” από χειρουργούς καταφέρνουν να διατηρήσουν το άμεσο χειρουργικό αποτέλεσμα. Η μετεγχειρητική πορεία είναι απλή όσο η αφαίρεση σπίλου με τοπική αναισθησία.