ΑΙΣΘΗΤΙΚΗ ΧΕΙΡΟΥΡΓΙΚΗ
Διόρθωση Επεμβάσεων Αυξητικής
Έτσι τα πιο συχνά προβλήματα στην αυξητική στήθους, μπορεί να είναι η λάθος τοποθέτηση του ενθέματος. Η προεγχειρητική διάγνωση του προβλήματος είναι σημαντική για την σωστή επιλογή της χειρουργικής τεχνικής, και του σχήματος του ενθέματος σιλικόνης και επομένως για το αποδεκτό αισθητικό αποτέλεσμα.
Αν παραδείγματος χάριν υπήρχε ικανός όγκος μαστού με μικρή πτώση και η τοποθέτηση έγινε κάτω από τους μύες υπάρχει πιθανότητα το ένθεμα να κρατείται ψηλά και ο κύριος όγκος του μαστού να κρέμεται από κάτω. Στη περίπτωση αυτή θα πρέπει να επανατοποθετηθεί το ένθεμα και να εκτιμηθεί αν χρειάζεται και ταυτόχρονη ανόρθωση. Αν επίσης σε ένα λεπτό σώμα με στενό θώρακα και σχεδόν ανύπαρκτο μαστό το ένθεμα σιλικόνης τοποθετηθεί πάνω από τους μύες το αποτέλεσμα δεν θα έχει καμιά φυσικότητα, το ένθεμα θα φαίνεται και το στήθος θα έχει την εικόνα ενός στρογγυλού μπαλονιού. Στη περίπτωση αυτή η επανατοποθέτηση του ενθέματος κάτω από τους μύες είναι επιβεβλημένη.
Η αποκατάσταση τώρα θα έχει παρατεταμένη μετεγχειρητική πορεία, γιατί οι καταφύσεις των μυών δεν πρέπει να αποκολληθούν για το κίνδυνο να συσπαστούν προς τα πάνω και επομένως το ένθεμα θα κρατείται ψηλά. Κατά τη μετεγχειρητική περίοδο, ενδεχομένως πέραν των δύο μηνών, ένα ελαστικός επίδεσμος τοποθετείται στο πάνω μέρος του στήθους για να πιέζει προς τα κάτω τα ενθέματα. Η συνεχής αυτή πίεση του ελαστικού επιδέσμου είναι συχνά ενοχλητική στις ασθενείς. Αν επίσης η θήκη έχει ανοιχτεί πιο κεντρικά, δίνει μια εικόνα με τις θηλές να κατευθύνονται προς τα έξω, που αν αυτό έχει γίνει συμμετρικά το πρόβλημα μπορεί και να παραβλεφτεί, αν όμως η θήκη είναι διαφορετική από τον ένα μαστό στον άλλο οι θηλές θα έχουν διαφορετική κατεύθυνση. Η επανεπέμβαση θα πρέπει να διορθώσει τις θήκες. Πολλές φορές μπορεί να παρατηρήσει κανείς παρέμβαση στην υπομάστιο πτυχή με αποτέλεσμα το ένθεμα να βρίσκεται χαμηλά και οι θηλές ψηλότερα του φυσιολογικού. Άλλες φορές η αιτία της δυσμορφίας είναι η επιλογή του ενθέματος σιλικόνης.
Η επιλογή ενθεμάτων στρογγυλών με ψηλό προφίλ σε ένα φαρδύ θώρακα θα δώσει ένα αποτέλεσμα με απόσταση των μαστών μεταξύ τους και άδειο στέρνο. Αντίθετα σε ένα στενό θώρακα μεγάλα ενθέματα με φαρδιά βάση αναγκάζει το χειρουργό να διευρύνει τη θήκη ώστε να χωρέσουν. Αυτό δημιουργεί το κίνδυνο συμμαστίας, όπου τα στήθη ενώνονται στο κέντρο. Η διόρθωση είναι πραγματικά δύσκολη στις περιπτώσεις αυτές, όπου φυσικά τα ενθέματα πρέπει να αντικατασταθούν με ανάλογα μικρότερης βάσης και μεγαλύτερου προφίλ και η συμμαστία να κλείσει με χειρουργική νεαροποίηση και συρραφή. Λανθασμένη επιλογή ανατομικού ενθέματος με την επίσης λανθασμένη άποψη ότι έχει πιο φυσικό αποτέλεσμα σε κάθε περίπτωση, μπορεί να αποδώσει ασυμμετρία αν το ένα από αυτά περιστραφεί σε διαφορετική κατεύθυνση από το άλλο, πράγμα πολύ συχνό. Μπορεί να παρατηρήσει κανείς ρυτιδώσεις, ψηλαφητό ένθεμα, ή ακόμα και στραβό ένθεμα χωρίς να ευθύνεται ανάπτυξη της γνωστής κάψας που δύσκολα προβλέπεται εκτός αν προηγήθηκε αιμάτωμα ή μικρομόλυνση.
Στις περιπτώσεις αυτές χρειάζεται αλλαγή του ενθέματος με καλύτερη ίσως ποιότητα ενθέματος, ή έστω με διαφορετικές ιδιότητες ή διαφορετικό σχήμα. Σε κάθε περίπτωση η διόρθωση της αυξητικής μαστού απαιτεί εμπειρία, που να μπορεί να διαγνώσει τα προβλήματα. Δεν πρόκειται δηλαδή για μια κλασσική επέμβαση, που κάποιος εκπαιδεύτηκε να εκτελεί.